Haberci rüyalar

Rüya nedir?

Rüya uykunun rem evresinde bilinç altımızdaki duyguları görsel olarak algılama durumudur.Çoğunlukla akışı kontrol edemediğimiz, bir gerçek dünya simülasyonu gibidir. 

Freud’a göre rüyalarımız, uyanıkken aklımızda bulunan düşüncelerin bir yansımasıdır.

Tabi normal rüyalardan bahsediyorum şuan.Bunu açıklayabiliyoruz.Oysa benim bu mantıkla açıklanamayan rüyalarım var.Çocukluğumdan beri gördüğüm haberci rüyalardan bahsediyorum.Hiç bilmediğim,duyup,görmediğim,aslında hayal bile edemeyeceğim kötü olayların habercisi olan rüyalar.Sanırım onları görmeye 13,14 yaşlarında başladım.Ondan öncesinde 5-6 yaşlarından neredeyse ergen olana kadar aynı rüyayı gördüm yıllarca,özellikle hastalandığım ve ateşimin yükseldiği zamanlarda sürekli olarak gördüğüm o aynı rüyayla sıçrayarak uyanırdım,neden bilmiyorum beni çok korkuturdu.Aslında pek öyle korkulacak bir tarafı da yoktu ama her seferinde kan ter içinde uyanırdım.Sonra sonra kesildi büyüdükten sonra bir daha görmedim.Ama hiç unutmadım.

Yıkık dökük tozlu bir sokağın ortasında bir bankta oturmuş neşeyle ayaklarını sallayan küçük,ponponlu çoraplı kız.Üstü başı tertemiz çok mutlu bir şekilde kırmızı elbisesiyle ayaklarını sallıyor,etrafta kimsecikler yok ondan başka,bu ıssızlık ürkütüyordu belki beni bilmiyorum,sanki çok uzaklardan yankılanan bağırtılar var gibi belli belirsiz.Şehir yıkılmış herkes altında kalmış bir tek o ayakta kalmış,ya da aslında bütün bunların sebebi oymuş,ve olanlardan sonsuz bir mutluluk duyuyormuş gibi hissediyordum.Yine yeniden görmekten korktum hep hatırlıyorumda.Sonra birden bire kesildi.

Hatırladığım ilk haberci rüyaysa..Fethiye hanım hakkında... 

Fethiye hanım annemin teyzesi,çok güzel,bakımlı,titiz,süslü de bir kadın,ipek eşarplar örtüp,elmas küpeler takardı çocukluğumda hatırladığım kadarıyla,aşırı kibar,kolay kolay beğenmeyen,eleştirel bir yapısı vardı,o geldiği zaman bir köşede oturup kıpırdayamazdık kuzenimle.

Bursa İnegölün zengin eşrafından biriyle evlenmiş Fethiye hanım,hiç çocukları olmamış,eşinin ilk evliliğinden olma bir oğlan dışında.Kız kardeşi yani anneannem işitme engelli olduğundan anneannemin ilk çocuğu olan annemi 2-3 yaşlarında yanına almış konuşmayı öğretebilmek için.Annem ilkokula orada başlamış yaz tatillerinde gelir gidermiş Ankaraya, sanırım 3. sınıfta kaydını aldırıp  geri dönmüş kardeşlerine konuşmayı o öğretmiş.Neyse zaman içinde eşi ölmüş Fethiye teyzenin,sonra bu oğlan çocuk elinde ne varsa almış kadının pek bir şeyi kalmamış.,

Gelelim rüyaya,rüya o zamanlar Fethiye teyze hiç gündemimizde değilken aniden gördüğüm bir rüya.

Anneannemin evi kocaman dik bir yokuştaydı.Rüyamda anneanneme giderken yokuşun başına kasalı bir araç yaklaşıyor,sürücü inip kasanın arka kısmında bulunan kapağı açıyor.Açar açmaz yere bir yığın toprak dökülüyor.Toprağın içinde başında ipek örtüsü,vücudu sürüngen Fethiye teyzeyi görüp şaşırıyorum,sürünerek anneannemin evinin yokuşunu çıkmaya çalışıyor.

Tabi o esnada bir anlam veremediğimiz bu rüya bir hafta 10 gün sonra olacak bir şeyin habercisiymiş.Bir gün durup dururken telefon geliyor İnegölden,Telefondaki teyzenin üvey oğlu,teyzenin felç olduğunu artık onların ona bakamayacaklarını söylüyor.Apar topar Ankaraya getiriliyor teyze arabayla,babam Eskişehir yolunda bir yerde karşılayıp alıyor teyzeyi anneannemin evine getiriyor.Yoldan teslim edip gidiyorlar eve bile gelmiyorlar yani.

Bundan sonra dönem dönem benzer rüyalar görür oldum. Kimseye anlatmamayı denedim gerçek olmasın diye bazen.Bazen anlattım birilerine. Ama çıkıyor işte, bu sefer öylesine bir rüyaydı,onlardan değildi diyorum.Açıklayamadığım bir şekilde görüyorum, ve aslında uyanır uyanmaz biliyorum içimi saran kasvetli histen bir şey olacağını.