Masadan da bu olur mu? Demeyin oldurduk..

 Evet burası da benim Ankara Kalesi durağımdı,durağımdı diyorum,çok kısa sürdü çünkü(yani Bohemian cafe).Burası bir nevi terapi gibiydi benim için,tüm kalabalıklardan sıyrıldığım,beni yoran kirli enerjilerden arındığım bir duraktı.Dışı restore edilmiş içi dökülen bir kale evinin alt katını baştan yarattık ta diyebilirim.Kapıdan içeri girerken göze hiç te hoş görünmeyen bir duvar vardı,ortası bombeli asimetrik bir duvar, boyadık olmadı.Ne yapsak diye düşünürken, bizden önce orada bulunan atmak istediğimiz eski bir yemek masası vardı.Benzer bir görsel paylaşacağım onunla ilgili.Orada bir dediğimi iki etmeyen bizimle birlikte çalışan sevgili Yavuz abime bu masayı söküp duvara takmak istediğimi söyledim, başta biraz kuşkulu yaklaştı masa duvarda olur mu hiç diye ama sonunda bir bildiğin vardır herhalde öyle diyorsan deyip masayı söküp duvara taktı. Başta ben de bilmiyordum tabi tam olarak ne yapacağımı, ama birşeyler çıkartırız diye düşündüm.Önce kırmızıya boyadım tamamını çünkü siyah olmasın dediler beni bilenler, çok severim siyahı, her yerde severim.Duvarda siyah olmaz dediler, peki dedim.Üç gün sonra bir anda ayaklandım bu böyle olmaz diye bir yerinden başladım, kurbağa prensin ana hatlarını kızım çizdi, onun çizimi benden daha iyidir her zaman.Beni on marifetten tanıyanlar bilirler çekirdekten yetişen küçük Picasso'mu,tabi o küçük Picasso şimdi büyüdü,boynuzun kulağı geçme durumları yani :) Ben de üzerinden boyayıp gölgelendirdim ve alt kısımlar için yine siyah kullandım.

Masanın alt kısmından çıkan bir parçayı da başka bir şekilde değerlendirdik bu arada. Onu da bir kaç gün sonra paylaşacağım mutlaka..