Soru cümlelerini neden hep başkalarına yöneltiyoruz?
Onları daha iyi tanıyıp, anlamak için mi?
Aslında kendimize de sorular sormamız gerekmez mi?
Nasılsın?
Nasılım diye kendine sormayı da hatırmalı insan.
Diğerlerini anlamaya çalışırken kendimize kör, sağır oluyoruz çok zaman,hayatın gürültüsünden duyamıyoruz belki içimizdeki sesi. Diğerlerinin bizim için seçtiği rollere bürünüp göremiyoruz belki kendimizi.
Mutlu musun?
Mutlu muyum?
Beni seviyor musun?
Kendimi seviyor muyum?
Ne istiyorsun?
Ne istiyorum?
Hep birlikte kendimize bir soru soralım ister misiniz?.
Biraz da kendimizi anlamak adına...
Şimdi kendine sor,
KİMSİN?
Adın, soyadın dışında. Mesleğin ya da toplumun sana biçtiği rollerin dışında, özünde sen kimsin?
Hadi soralım kendimize şimdi...
Biz kimiz?
kendini sevmeyen çatlar yaaa :)
YanıtlaSilBeğenmeyen değil mi o :)
SilGün boyu oğluma bu soruyu o kadar çok soruyorum ki... Kendimi unutuyorum ama. Dediğin gibi hayatın hızından, yapılması gereken işlerden unutuyoruz bu önemli noktayı. Hatırlamalı!
YanıtlaSilÇok teşekkürler :)
Evet zaman zaman kendi içimize de dönmeliyiz,bir arzusu isteği var mı sormak lazım :)
SilMerhaba kuzuumm
YanıtlaSilMerhaba :) Profil ismi olmadığından nasıl hitap edeyim bilemedim ama
SilBunca kişisel gelişimin kitabının tek amacı işte bu soruyu sormak kendimize. Ben hala bu sorunun cevabını tam olarak bulabilmiş değilim.
YanıtlaSilSürekli bir değişim içinde olduğumuz için olabilir belki,3 sene önceki ben ile şuan olduğum kişi birbirinden çok çok farklı bana göre mesela
Sil