Ciğerlerine tek seferde sonsuz bir nefes doldurup...
Bu boğulma hissiyatından kurtulacağını sanmak yanılsamasından başka bir şey değil bizimkisi.
Bir kaç saniye için,belki kalabalık oluruz duygusuyla,aldığımız tüm nefesleri geri vermek yanlışlığı ve sonrası tek nefeste dağılmış bir hindiba yalnızlığından öteye değil...
Biriktiriyorum/
Şiirin içinden geçmediği bir şey yok galiba. Şiir o kadar naif bir sanat ki.
YanıtlaSilEvet sanki 🙂
SilÇok dokunaklı olmuş, insan çözümsüz kalıyor bazen. Kalemine sağlık. Görselle uyumlu olmuş şiir.
YanıtlaSilÇok seviniyorum beğenmene 💗🙂
Silhindiba yalnızlığı hımmm :) sıcakta nefes almak zor :)
YanıtlaSilÇok hüzünlü gelir bana hep, o üfleyince dağılma anı neden?
Silmomentos arkadaşımızın son yazısına bir bakıversen yaaa :)
YanıtlaSilBu sabah uğramıştım ama bakayım tekrar :)
SilKaçırmışım ya ben şimdi gördüm 🙂💗
Sil:)
Sil