İçerde..

 

Günlerdir içimde buz gibi kesilen bir duygular silsilesiyle savaşıyor gibiyim.Uyuyup uyuyup aynı duyguya uyanmak her seferinde ve her seferinde görünmez bir çizgiye takılıp o çizgiyi bir türlü aşamıyormuşum.Dönüp dolaşıp aynı noktada duruyormuşum, hep aynı döngünün içinde dönüyor hiçbir çıkış bulamıyormuşum gibi isimlendiremediğim bir şeyler.

Yatıyorum,kalkıyorum,bir kahve yapıyorum kendime,sevdiğim şeylerle ilgileniyorum,gündelik işlerle,uzun zamandır ihmal ettiğim arkadaşlarımı arıyorum.Kurtulamıyorum.

Çok sevdiğim bir şeylerden vazgeçmiş olabilirim,ya da belki daha az seviliyorumdur.Belki ağlamayalı uzun zaman olmuştur,farketmediğim bir şeyler doluşmuştur gözlerime kaç zamandır yağmayı bekleyen.Kimbilir belki sarılmaya ihtiyaç vardır hiç konuşmadan saatlerce çok sevdiğin birine.Belki kahkahalarla gülmem gerekiyordur gözlerim yaşarana dek.Ya da avaz avaz bağırmak! 

...