Kilitli mi kapılarımız?

 Anahtarlar onlarcası merdiven arasında duvarda asılılar,

Her biri bir kapıyı açıyordu bir zamanlar,

Ve her kapı başka bir hikayeye açılıyordu kuşkusuz.

Sorsanız anlatacak gibiydiler;

"Her gece tahta merdivenleri yalpalayarak çıkar,cebinden çıkardığı anahtarı kilide tek seferde tutturamazdı yaşlı sarhoş".....

"Elinde pazar poşetleri,üzerinde günün yorgunluğu mavi kapılı eve doğru yaklaştı genç bir  adam,tam cebinden anahtarını çıkardığı esnada,kapı içeriden açıldı,gülümseyen bir kız çocuğu koşup adama sarıldı.Gitti bütün yorgunluğu adamın"......

"Adam çok sevdi siyah saçlarını kadının,oysa öyle çok sevdi ki,perdeleri kapattı.Kim görse severdi bu kadının saçlarını,öyle ki kimse sevsin istemedi kendinden başka.Kapıyı ardından kilitledi her sabah,ve her akşam anahtarıyla açtı.Kadın hiç sevmedi sevilmeyi kilit altında,kesti saçlarını ve aşkı kalbinden kesti "....

"Kapıyı anahtarla açmayı sevemedi ömrü boyunca bir diğeri,her akşam buz gibi bir karanlığa açıldı kapısı o evin,içinde neşeyle gülüşen bir kadın yürümedi hiçbir zaman, bir çocuk ağlamadı uykusundan uyanıp.

Ve her sabah derin bir sessizliğe uyandı gözleri ev sahibinin".....

"Bastonuna yaslanıp anahtarlarını çıkarttı modası geçmiş çantasından,modayı takip etmeyi bırakalı çeyrek asır olmuştu neredeyse,kendisi gibi eskiyen  çantasına baktı,hala iş görüyor olmasına sevinir gibi olsa da birden içi buruldu,içerdeki diğer eşyalar gibi birlikte eskimişlerdi,bundan on yıl önce aramızdan ayrılan eşinin hatıralarıyla dolu eşyalar".....

Anahtarlarda saklı sırrı hayatların,kapıların ardına kilitliyoruz,ya da açıyoruz hayatımızın kapılarını ardına kadar!

Biriktiriyorum/