Armut ağacının altında iki mezara gömülü çocukluğum benim.
Hani ilacıydı zaman herşeyin?
Masallarımı soluksuz nefessiz bıraktı,kelebekleri susuz
.Eteklerine sarıldığım kınalı parmaklı kadın suretini bir anda silip götürdü neden?
Sonra o dağlar gibi dedem...
Anlattığı bütün masalları sabırla sonuna kadar dinlemiştim oysa ki..
Nereye gitti benim masalımı dinlemeden nereye?
Alıç ağacına karşı anlatırken, yaralarıma dokunacaktı gizlice parmakları,
Yaralarım sarılacaktı farketmeden..
Benim uykusuzluğum onların uykusuzluğu olacaktı.
Her yaralandığımda sığındığım en güvenli yer, neden bu kadar ıssız şimdi neden yabancı.
Yıldızların yalancı aydınlığının altında, cırcır böcekleri ötecekti ben gizlice ağlayacaktım.
Babanemin kınalı parmakları okşayana kadar saçlarımı,
Ve o, anne sıcaklığıyla bağrına basınca beni umutla dolacaktım, yeniden yürüme gayreti bulacaktım.
Neden armut ağacının altında iki mezar var şimdi.
Alıç ağacı neden yanlız?
Şu şen kahkahalar atan zümrüt saçlı kız neden ben değilim.
IŞIL..2011
Canımmmm....Ne güzel yazmışsın...
YanıtlaSilbeğenmene sevindim baharcanım:)
YanıtlaSilDuygulandırdın beni..Çok begendim canım..
YanıtlaSilfena duygulandım!!! yüreğinin derinliklerine sağlık * çok saçma oldu belki ama içimden öyle demek geldi * dağıttın beni farfincim...
YanıtlaSilBeğenmenize sevindim kızlar,öyle bi anda içimden dökülüverdi işte..
YanıtlaSil